Advocaten Utrechtse serieverkrachter: “dna-bewijs is besmet”

Als laatste kwamen vandaag nog de advocaten van de Utrechtse serieverkrachter aan het woord.Als eerste spreekt advocaat Maarten Krikke. Hij begint al goed door het Openbaar Ministerie niet ontvankelijk te willen verklaren. Ook eist hij uiteraard vrijspraak voor zijn cliënt. Volgens hem heeft het Openbaar Ministerie de mogelijkheid op een eerlijk proces voor Gerard Tuns geschaad.

Zo zou het Openbaar Ministerie het de verdediging onmogelijk hebben gemaakt om een eigen onderzoek te doen. Zo kon er niet gecontroleerd worden of het dna, dat als bewijs aan wordt gevoerd wel op de juiste manier behandeld is en of deze wel zijn onderzocht door iemand die vakbekwaam is. Volgens advocaat Krikke bestaat er een mogelijkheid dat de sporen door onjuiste behandeling zijn besmet.

Ook zouden de rechten van Gerard Tuns zijn geschaad door de undercover agent die met hem een cel deelde. Het gesprek leek op een verhoor maar dan zonder de waarborgen die bij een officieel verhoor horen. Hiermee heeft Openbaar Ministerie de vrije wil om te verklaren van Gerad Tuns om zeep geholpen. ” Het is het OM niet toegestaan om door misleiding of andere kunstgrepen het recht op zwijgen van de verdachte te omzeilen”. Ook zou Gerard Tuns zijn misleid en is er misbruik gemaakt van zijn vertrouwen tijdens de undercover actie. Er is volgens advocaat Krikke ook nog ten onrechte een gesprek met de ex van Gerard Tuns opgenomen.

Volgens advocaat Krikke is het dna van Gerard Tuns onrechtmatig verkregen. De lokfiets is bewust in de buurt gezet waar Gerard Tuns woont en op deze manier is hij in de val gelokt. Als Gerard Tuns altijd als verdachte is beschouwd dan had het Openbaar Ministerie hem ook als dusdanig moeten behandelen, maar de waarborgen die een verdachte toekomen zijn hem onthouden.
Het dna bewijs zou onvoldoende zijn om tot een veroordeling te komen. Het is niet 100% zeker dat de sporen op de plaats-delict zijn gevonden en niet is vervuild door het onzorgvuldig handelen van de politie. Ook het y-chromosoom is volgens advocaat Krikke onvoldoende bewijs. Dit chromosoom wordt overgegeven van vader op zoon en is bij beide identiek. Wie zegt dus dat de vader van Gerard Tuns niet nog stiekem ergens anders een zoon heeft rondlopen die dit slachtoffer heeft verkracht?

Advocaat Krikke blijft hameren op het gevonden dna dat mogelijk besmet zou kunnen zijn. Zo heeft een slachtoffer haar onderbroek in de prullenbak gegooid en zijn de kleren van de vrouw die in een sloot sprong in een papieren zak gedaan. Bij de 4e verkrachting zou er een pornoboekje in het dossier zijn beland welke niet van Gerard Tuns was. Dit zouden allemaal fouten zijn waardoor het dna dat gevonden is bij de slachtoffers mogelijk besmet is geraakt. Volgens advocaat Krikke kon in alle gevallen niet worden vastgesteld hoe de sporen zijn veiliggesteld en mogen deze daarom dus niet als bewijs worden meegeteld.

Geen van de slachtoffer zou hebben gesproken over een missend topje aan de wijsvinger van Gerard Tuns, terwijl een van de slachtoffers wel tot in detail verklaarde over de handen van haar verkrachter. Ook de integraalhelm die het 4e slachtoffer beschreef lijkt in niets op de helm van Gerard Tuns en in zijn schuur zouden geen tie-wraps zijn gevonden. De beschrijving van het uiterlijk van de verdachte zou van toepassing kunnen zijn op de helft van de Nederlandse mannen en er zijn uiteenlopende verklaringen over het accent van de verkrachter. Advocaat Krikke denkt dat er meerdere daders zijn geweest, maar dat Gerard Tuns nu alles op zijn bordje krijgt. ” Het is een ratjetoe aan aangiften, signalementen en werkwijze”.

Frank van Seventer, een andere advocaat van de verdachte, probeert nog eens duidelijk te maken dat Gerard Tuns geen psychische stoornis heeft en dat er dus geen TBS nodig is bij Gerard Tuns. Ook vind hij dat de zaak door het openbaar Ministerie maar blijft voortslepen. Hij vindt dat het verstrijken van de tijd en het feit dat het OM geen afstand neemt van de benaming ‘serieverkrachter’ moet leiden tot strafvermindering. Van Seventer wijst er op dat er ‘slechts’ 4 verkrachtingen op de telastelegging staan en geen 22. Gerard Tuns zou volgens zijn advocaat ongebruikelijk lang in alle beperking hebben gezeten en ook de uitgebreide media aandacht mag wel zorgen voor wat strafvermindering.

De Officier van Justitie wijst de klacht van de advocaat van Gerard Tuns over de besmetting van het dna af. Het zou dan wel erg toevallig zijn dat steeds het dna van de verdachte blijft opduiken.

De uitspraak volgt op 12 februari om 10.00 uur.